حضرت علي (ع) به حارث فرمود :اي حارث بشارت مي دهم تورا كه در هنگام مرگ هنگام عبور از جهنم و در كنار حوض كوثرو در وقت مَقاسمه بشناسي.


حضرت فرمود : قسمت نمودن آتش دوزخ است "من آن را به تو صحيح قسمت مي كنم "و مي گويم : اي آتش اين مرد از مواليان وپيروان ماست او را رها كن . واين مرد ازدشمنان ماست او را بگير! سپس الميرالمومنين دست حارث را در دست خود گرفت و گفتند اي حارث روزي من از آزارو حسدي كه قريش و مناقين اين امت بر من مي برند خدمت رسوالله (ص) شكايت كردم"رسول خدا دست من را گرفت و در دست خود قرار داد در اينحال فرمودند: چون قيامت بر پا گردد من دست به دامان عصمت تعالي صاحب عرش خواهم زد: و تو اي علي دست به دامان من ميزني: و ذريه و اولاد تو دست به دامان تو ميزنند"و شيعيان شما دست به دامان شما مي زنند.بگو ببينم: در آن حال خدا با پيغمبر چه معامله اي خواهد كرد؟ و پيغمبرش با وصي خود چه معامله خواهد نمود؟


اي حارث! اين را كه گفتم بگير و در دل خود بسپار"اندكي بود از بسيار" آن وقت سه مرتبه فرمود:تو يگانه و متحد هستي با هركس كه دوست داري"و براي توست تمام اعماليكه اكتساب نموده اي . چون حارث همداني دُرربار را از زبان المير المومنين (ع) شنيد از جاي برخواست و چنان مست و مدهوش آن كلام شده بود كه از شدت خوشحالي و سرور نمي توانست ردايش را جمع كند. مي رفت و ردا را روي زمين مي كشيد و با خود مي گفت : پس از استماع اين كلمات من ديگر باك ندارم كه مرگ به سوي من آيد يا من به سوي مرگ ميروم .